Z reportażu na sesję – to częsta droga moich klientów, w tym Kasi Żurek. Dobre foty to nie tylko umiejętności, ale też zaufanie i swobodna atmosfera. Czy reportaż to okazja, by sprawdzić pod tym kątem fotografa?
Tak! („Jo!” – po toruńsku)
Skoro fotograf robi zdjęcia na fajnym wydarzeniu, to znaczy, że ktoś mu już zaufał. Może przez większość czasu chodzi poważny, ze skupioną miną, szukając kadrów … ale! Jak ktoś zagada, to potrafi się pośmiać – czyli nie boi się ludzi i dobrze odnajduje w „small talkach”
Wtedy rodzi się pytanie – skoro robi reportaże to, czy poradzi sobie z sesją wizerunkową
No ba! („Toć jo” – po toruńsku)
Sesja wizerunkowa to poniekąd taki pozowany reportaż. Umiejętności nabyte w reportażu przydają się tutaj bardzo! Oj bardzo. Gesty, światło, umiejscowienie w przestrzeni, gra elementami otoczenia – to wszystko jest istotne zarówno w reportażu, jak i w sesji wizerunkowej.
Ale co z portretem w studio
To już nie jest reportaż. Oj nie. Tutaj każdy centymetr ułożonego ciała ma znaczenie. Ale na pewno dobry kontakt z klientem jest kluczem by obniżyć stres przed zdjęciami 🙂 Paradoksalnie wielu reportażystów radzi sobie bardzo dobrze w studio! Wtedy wystarczy sprawdzić jego portfolio – jeśli siedzi to trzeba się umawiać! 😉
Zatem – możecie śmiało łowić fotografów na reportażach!
Zagadujcie do nich – sprawdźcie, czy wzbudzają Wasze zaufanie.
Jeśli takowy przerwie rozmowę po 2-3 minutach – znaczy, że profesjonalista bo wraca do roboty, którą ktoś mu zlecił!
